Zanik nerwu wzrokowego

Zanik nerwu wzrokowego jest następstwem nieodwracalnego uszkodzenia włókien nerwu wzrokowego, włókien nerwowych siatkówki czy pasm wzrokowych. Uszkodzenie może dotyczyć całego przekroju nerwu, jak i tylko jego części, co skutkuje odpowiadającym mu ubytkiem pola widzenia. Na dnie oka stwierdza się bladą tarczę nerwu wzrokowego, która w przypadkach zaawansowanych ma barwę białą. Istnieje duża różnorodność barwy tarczy nerwu wzrokowego, tak więc przy ustalaniu rozpoznania ważne jest stwierdzenie bladości tarczy nerwu wzrokowego wraz z upośledzeniem widzenia czy spadkiem ostrości wzroku.

Przyczyny wywołujące zanik nerwu wzrokowego:

• zapalenie nerwu wzrokowego,
• tarcza zastoinowa,
• jaskra,
• przewlekłe procesy zwyrodnieniowe siatkówki,
• stosowanie niektórych leków,
• zmiany patologiczne toczące się w oczodole lub w jamie czaszki,
• urazy.

Objawy

Główną cechą jest zanik nerwu wzrokowego nie można skorygować za pomocą okularów lub soczewek pogorszeniem ostrości wzroku. Gdy postępującą atrofię spadku funkcji widzenia jest osiągana w ciągu kilku dni do kilku miesięcy, i może prowadzić do całkowitej ślepoty. W przypadku uszkodzeń nerwów wzrokowych częściowych atrofii osiągnięciu pewnego punktu, i nie będzie dalej rozwijana, w związku z którym wizja utraconego częściowo.
Gdy zanik nerwu zaburzeń nerwowych funkcji wzroku mogą wystąpić koncentryczne zwężenie pola widzenia (zanik widzenia bocznego), rozwój “tunelu” widzenie, zaburzenia widzenia barw (głównie zielone i czerwone, rzadziej – niebieski i żółty części widma), pojawienie się ciemnych plam (bydło) w obszarach Pole widzenia. Zazwyczaj określenie w chorym wystąpienia doprowadzających źrenicy wada – reakcji redukcji źrenicy na światło przy zachowaniu przyjaznego reakcji źrenicy. Takie zmiany mogą wystąpić w jednym lub obu oczach.
Celem dowody zanik nerwu wzrokowego są zidentyfikowane w trakcie badania okulistycznego.

Diagnostyka

W badaniu z udziałem pacjentów z zanikiem nerwu wzrokowego należy wyjaśnić obecność chorób współistniejących, leki, i fakt kontaktu z chemikaliami, obecności szkodliwych nawyków, a także skargi dotyczące możliwych dowodów zmian wewnątrzczaszkowych.
W badaniu przedmiotowym, okulista decyduje o obecności lub nieobecności wytrzeszczu, bada ruchliwość gałek ocznych, sprawdzić reakcję uczniów na światło, odruch rogówki. ZAWSZE sprawdzić ostrość widzenia, perymetrii, badania widzenia barw.
Podstawowe informacje o obecności i stopnia zaniku nerwu wzrokowego jest otrzymywany przez oftalmoskopii. W zależności od przyczyn i form obrazu oftalmoskopowe neuropatia nerwu wzrokowego będzie inny, ale są wspólne cechy, które występują w różnych rodzajach zanik nerwu wzrokowego. Są to: bladość tarczy nerwu wzrokowego różnym stopniu i zakres, zmieniając jego kontury i kolory (od szarości do woskowej odcieniem), wykop o powierzchni dysku, zmniejszając liczbę dysku małych statków (objawem Kestenbaum), zwężenie kaliber tętnic siatkówki, zmiany w żyłach i innych Status. ONH jest określona za pomocą tomografii optycznej (spójne, skanowania laserowego).
Badanie elektrofizjologiczne (WPW) wykazały spadek o labilność i zwiększyć czułość progową nerwu wzrokowego. Gdy forma zanik nerwu wzrokowego jaskrową tonometrii ustalana przy użyciu wzrosła ciśnienia wewnątrzgałkowego. Patologia oczodołu jest wykrywany przez rentgenowskich badań orbicie. Statki badania siatkówki odbywa się za pomocą angiografii fluoresceinowej. Badania przepływu krwi w oftalmicznych supratrochlear tętnic, wewnątrzczaszkowe część wewnętrznej tętnicy szyjnej, odbywa się za pomocą ultradźwiękowego.
Jeśli to konieczne, okulistycznych badań uzupełnione badaniem stanu neurologicznego, w tym neurologa konsultacji, radiografii czaszki i Sella, CT lub MRI mózgu. W identyfikacji pacjenta lub objętość formacji mózgu nadciśnienia śródczaszkowego powinny skonsultować neurochirurga. W przypadku połączenia patogenetycznego zanik nerwu wzrokowego z układowe zapalenie naczyń, jest reumatologa doradztwo. Obecność guzów orbitalnych wymaga rozpatrzenia oftalmoonkologii pacjenta. Postępowania medycznego zarostową chorobą tętnic (oczu, do wewnętrznej tętnicy szyjnej) jest określona przez chirurga okulistycznego lub chirurga naczyniowego.
Gdy zanik nerwu spowodowane patologii zakaźnych, informacyjnych badań laboratoryjnych i diagnostyki: ELISA, PCR.
Diagnostyka różnicowa zanik nerwu wzrokowego należy przeprowadzić z zaćmą peryferyjnych i niedowidzenie.

Leczenie

Od zanik nerwu wzrokowego, w większości przypadków, nie jest odrębną chorobą, lecz jest konsekwencją innych procesów patologicznych, jej leczenie należy rozpocząć od eliminacji przyczyny. Pacjenci z guzami wewnątrzczaszkowych, nadciśnienia śródczaszkowego, tętniaków mózgu i innych operacji neurochirurgicznej. Pokaż.
Nie-konserwatywne leczenie zanik nerwu wzrokowego jest skierowany na największą możliwą konserwację funkcji wzrokowej. W celu zmniejszenia naciek zapalny i obrzęk nerwów wzrokowych parametry są przechowywane, pozagałkowe iniekcji r-ra deksazona wlew dożylny glukozy r-ra i chlorek wapnia, domięśniowego diuretyków (LASIX).
Aby poprawić krążenie krwi i odżywianie nerwu wzrokowego pokazuje Trental wtrysku, ksantinola nikotynian, atropinę (parabulbarno i retrobulbarno); dożylne podawanie kwasu nikotynowego, aminofiliną; witaminy (B2, B6, B12), wtrysk wyciąg z aloesu lub ciała szklistego; odbiór cynnaryzyna, piracetam, Riboxin, ATP i inne. W celu utrzymania niskiego poziomu ciśnienia wewnątrzgałkowego, która odbyła wkraplanie pilokarpiny wyznaczony diuretyków.
W braku przeciwwskazań zanik nerwu wzrokowego jest przypisany do akupunktury, fizjoterapii (elektroforezy, ultradźwięków, lasera lub elektrycznej stymulacji nerwu wzrokowego,, elektroforezy magnetyczne endonasal, i inne.). Dzięki zmniejszeniu ostrości widzenia mniej niż 0, 01 obecnego leczenia nie jest skuteczne.