Centralna surowicza retinopatia (CSR) ? diagnostyka i leczenie

Centralna retinopatia surowicza (CRS) jest schorzeniem oka, które charakteryzuje się czasowym pogorszeniem ostrości widzenia. Polega na surowiczym ograniczonym odwarstwieniu siatkówki w okolicy plamki żółtej, z powodu przesięku z choriokapilar.

Przyczyny

Nie jest znana dokładna przyczyna występowania centralnej retinopatii surowiczej, podejrzewa się o to wiele okoliczności. Za wywołanie bądź nasilenie przebiegu choroby obarcza się takie czynniki jak: nadciśnienie, stres psychiczny, SLE, nadużywanie alkoholu, choroba Cushinga, hormonalne guzy przysadki, egzogenne stosowanie steroidów, ciąża, oraz gruczolak nadnerczy. Choroba dotyczy głównie młodych mężczyzn, o konkretnej osobowości ? typu A.
Centralna retinopatia surowicza (CSR) to schorzenie, które powoduje czasowe pogorszenie ostrości widzenia, najczęściej rozwija się w jednym oku, chociaż zdarza się, że choroba dotyczy obojga oczu.

CSR występuje w formie:

obustronnego wieloogniskowego,
wysiękowego idiopatycznego,
odwarstwienia nabłonka barwnikowego,
wieloogniskowej tylnej epiteliopatii barwnikowej,
pęcherzowego odwarstwienia siatkówki,
ograniczonego odwarstwienia siatkówki.

Objawy

Choroba dotyka zazwyczaj mężczyzn w przedziale wiekowym od 20 do 50 roku życia. Nagłe pogorszenie ostrości widzenia jest najbardziej charakterystycznym objawem początku choroby surowiczej. Osoby, u których występuje choroba, skarżą się na problemy z widzeniem bądź występujące zamglenia oka. Wada jest często korygowana przy użyciu słabych soczewek.
Pozostałe objawy, które występują w chorobie, to między innymi:

zaburzenia w widzeniu kontrastu,
dysfunkcje widzenia w ciemności,
dodatni wynik testu Amslera,
paracentralny mroczek w badaniu pola widzenia.

W pierwszych fazach rozwoju choroby surowiczej widoczne są ogniska przecieku, które otoczone są powiększającymi się w kolejnych fazach obszarami nagromadzenia kontrastu. Klasycznym objawem choroby jest zniekształcenie widzenia przypominające ?dym papierosowy?. Jest to efekt spowodowany różnicą temperatur, pomiędzy cieplejszym strumieniem kontrastu oraz zgromadzonym płynem. Powoduje go również ciśnienie osmotyczne wynikające z różnicy w stężeniach białek.

Diagnostyka

W Centrum Okulistycznym OCULISTIC do diagnozy choroby używa się optycznej koherentnej tomografii (OCT) i angiografi fluoresceinowej(AF). Dzięki wynikom uzyskanym w trakcie badań, okulista może ustalić tok leczenia. Centralna retinopatia surowicza jest specyficzną chorobą, która ma tendencję do samoograniczania się, w 80% przypadków ustępuje samoistnie. Jednak proces ustąpienia objawów może trwać długi czas, a choroba może mieć charakter nawrotowy.
W przypadku gdy objawy nie ustępują samoistnie w okresie krótszym niż 4 miesiące oraz często powracają, należy poddać się zabiegom leczącym schorzenie. W miejscu przecieku płynu można wykonać zabieg laserokoagulacji, jednak tylko gdy obszar przecieku jest znacznie oddalony od centralnej części siatkówki.
Konieczność i bezpieczeństwo laserokoagulacji ocenia lekarz w oparciu o przeprowadzone badania diagnostyczne.

Leczenie

Do leczenia centralnej retinopatii surowiczej wykorzystywane są różne metody, jednakże podstawowymi zabiegami oraz badaniami klinicznymi wykonywanymi w Centrum Okulistycznym OCULISTIC są:

kortykoterapia ? zabieg polega na podawaniu syntetycznych hormonów kory nadnercza, działających przeciwzapalnie oraz immunosupresyjnie. Często podczas zastosowanej terapii obserwowane jest nasilenie objawów. Wówczas zalecana jest zmiana terapii. Wysięk jest zwykle przezroczysty, czasem zaobserwować można ognisko zaniku nabłonka barwnikowego, będącym objawem przewlekłej postaci CSR.
badanie stereoskopowe w lampie szczelinowej ? podczas badania, zmiany chorobowy najbardziej są widoczne w płasko-wklęsłej soczewce. W trakcie badania można zauważyć nagromadzenie płynu unoszącego siatkówkę sensoryczną.
laseroterapia ? stosuje się ją w szczególnych przypadkach, gdy miejsce przecieku znajduje się poza dołeczkową bezperfuzyjną strefą, a objawy występują dłużej niż 4 miesiące. Zabieg przyczynia się do skrócenia okresu rekonwalescencji, nie wywiera jednak oddziaływania na ostateczną ostrość widzenia. Podjęcie laseroterapii można rozpatrywać szczególnie u osób, u których ostrość widzenia jest mniejsza niż 0,5. Najważniejsza jest konsultacja i dyskusja z pacjentem na temat alternatywnych metod leczenia.

W okresie ok. 6 miesięcy u większości osób cierpiących na chorobę surowiczą dochodzi do zatrzymania przecieku oraz powolnej resorpcji płynu. Z powodu często występującej spontanicznej poprawy, zaleca się by podczas pierwszego objawu choroby podjąć obserwację przed ostateczną decyzją o poddaniu pacjenta zabiegu laseroterapii.

PAMIĘTAJ!